لیوان یکبار مصرف در زمان های گذشته، قبل از لیوان یکبار مصرف کاغذی ساخته شده بود و در سال های اولیه قرن بیستم شروع به کار کرد. لیوان یکبار مصرف کاغذی و لیوان یکبار مصرف پلاستیکی به دلیل عدم نیاز به شستشو به صرفه جویی در مصرف آب کمک می‌کنند؛ گرچه تأثیرات آن ها بر روی محیط زیست به صورت همه جانبه مثبت نمی باشد. هم لیوان یکبار مصرف کاغذی و هم لیوان یکبار مصرف پلاستیکی دارای مزایا و معایبی هستند.
استفاده از ظروف یکبار مصرفی که از مشتقات نفتی تهیه شده اند، به دلیل آلودگی های زیست محیطی، با مخالفت هایی روبرو شده است. امروزه ظروف یکبار مصرف با پایهٔ گیاهی (سلولوزی) در حال جایگزین شدن با ظروف پلاستیکی است.
به علت محدودیت های فیزیکی و شیمیایی ظروف سلولوزی ، این روند بسیار کند و گاهی متوقف شده است. البته اضافه شود در سال های اخیر با نظارت وزارت بهداشت و قانون اجباری حضور مسئول بهداشت یا شیمی در آزمایشگاه کارخانه، کنترل بیشتری بر روی سلامت و بهداشت تولیدات یکبارمصرف صورت گرفته است.
توصیه می شود که از مصرف نوشیدنی های داغ و گرم در ظروف و لیوان های پلاستیکی یکبار مصرف خودداری شود. برخی از کارشناسان معتقدند که در اثر گرما ممکن است برخی از مواد شیمیایی و سمی و سرطان زا از محصولات پلاستیکی وارد محتویات نوشیدنی و سپس به بدن فرد وارد شود و زمینه مناسبی را برای ابتلا به انواع سرطان ها ایجاد کند.
تولید ظروف یکبار مصرف به خصوص نوع کاغذی آن بسیار سودآور است و در آینده ای نزدیک نیز گسترش بیشتری خواهد یافت. با این همه نمی توان از حرکت هایی که برای تولید ظروف یکبار مصرف با مواد اولیه گیاهی می شود نیز غافل بود.
یک کارشناس بهداشتی در خصوص موارد استفاده از ظروف یکبار مصرف، معتقد است که هر نوع از ظروف یکبار مصرف مناسب استفاده خاصی است، به طور مثال: «ظروف یکبار مصرف شفاف و بدون رنگ تنها برای غذا‌ها و نوشیدنی های سرد مناسب هستند. ظروف یکبار مصرف سفید و فوم دار برای مواد غذایی سرد، گرم (با دمای پایین حدود ۶۵ درجه سانتی گراد) و مرطوب مناسب هستند.
برای مواد غذایی داغ ترجیحا از فویل های آلومینیومی استفاده شود.» او همچنین با تأکید بر اینکه لیوان یکبار مصرف کاغذی از لیوان های پلاستیکی بسیار مناسب تر هستند می افزاید: «از لیوان های مقوایی (سلوی) برای نوشیدن مایعات داغ استفاده نمایید.»
درباره این سایت